Zoeken in deze blog

zaterdag 9 juni 2012

Lief en Leed delen

De voldoening overheerste toen ik gisteravond bij Tim en Anneloes een biertje ging drinken om te horen hoe het hen was vergaan op de Alpe d'Huez. Ik wist toen al dat ze allebei drie keer die berg hadden beklommen en dat ze geen letsel hadden opgelopen. Maar meer ook niet.

Anneloes, Tim, Maartje en Krijn bovenop de Alpe d'Huez
Samen keken we via uitzending gemist naar de beelden van de fietsers. Ik hoorde verhalen over geliefden, afgewisseld met de ervaringen van Tim en Anneloes over hoe je de mensen waarvan je houdt meeneemt op zo'n tocht. Zowel degenen die kanker hebben gekregen en er soms niet meer zijn, maar juist ook alle mensen die er nu wel zijn. De buren en collega's die sms'jes sturen. Lezers van deze blog die sponsorden en meeleefden. Mijn moeder die voor de kinderen zorgde en contact hield. In die zin gaat zo'n evenement volgens mij vooral over liefde. Iedereen die daar fietst doet dat voor een ander. En al die anderen zijn daar ook aanwezig, in woorden, in gedachten, in verdriet en brandende kaarsjes. En ook vaak live. Want ik begrijp wel dat er niet alleen een legioen aan vrijwilligers was die het allemaal faciliteerden (het comité Alpe d'HuZes hanteert een anti-strijkstok beleid, hetgeen betekent dat alle sponsorgelden ten goede komen aan onderzoek naar kanker en dat niemand betaald krijgt voor zijn bijdrage), maar ook dat er enorm veel mensen waren om aan te moedigen en te steunen. En dat die een belangrijke rol hebben gespeeld in het slagen van dit evenement.

Het is verdriet dat omgezet wordt in kracht en nieuwe energie. Want het is niet niks, die berg op. Vijftien kilometer lang flink klimmen. Tweeëntwintig bochten heb ik inmiddels begrepen. Een enorme prestatie. En op cruciale momenten zijn er dan aanmoedigers die dansend en zingend met potten en pannen zorgen dat je het volhoudt. Een vorm van lief en leed delen, die voor heel veel mensen aantrekkelijk is. Want dit jaar zijn er ruim 8.000 mensen (en kinderen) de berg opgefietst en hebben ze samen ruim 28,5 miljoen euro aan sponsorgelden opgehaald die ten goede komen aan het onderzoek naar kanker.

Er is een uitdrukking die zegt dat dát wat je weggeeft in veelvoud naar je terugkomt. En zo lijkt dat ook hier te gaan. Wat me opvalt aan Tim en Anneloes is dat ze zó blij zijn dat ze gezond zijn, dat ze hun kracht voelen nu ze zo hard getraind hebben en dat ze dankbaar zijn voor de nieuwe vriendschap, de liefde en saamhorigheid die dit evenement hen oplevert. Ook dát is winst!