Oproep van Wendela

 Via de mail kreeg ik onderstaande oproep van mijn lieve en toegewijde vriendin Wendela. Ik heb gehoor gegeven aan haar oproep (kost minder dan een minuut de tijd) omdat het me zinnig lijkt en omdat ik het zo gruwelijk naar vind dit meldpunt. En nu ik toch dat blogje heb, kan ik het net zo goed gebruiken om meer mensen te bereiken. Want met de fiets ligt het even stil. Gewoon omdat het leven het weer even overneemt met werk, school en vakantie, een komende kinderverjaardag etc. Dus hier de oproep van Wendela:

Ik heb me wat bedacht:

Er is ophef over de site van de PVV, waar je kunt klagen over de Oost-Europeanen.

Men oefent druk op Rutte uit, om die site als 'verwerpelijk' af te keuren.

Ik ben daar gaan kijken. Je kon klikken op 'Meldt Uw Verhaal Hier'

Je kan daar met ja/nee aanvinken of je last hebt van overlast, crimineel gedrag, geweld e.d.

Ik heb meegedaan - grijns - en overal 'nee' op geklikt. Nee hoor, nergens last van...

het zou een grap zijn als we een soort kettingreactie kunnen veroorzaken:

duizenden mensen die aanklikken, dat ze óók geen last hebben.

Dat zou die hele PVV actie onderuit halen.

Wilders zegt dat hij met de uitkomst naar de minister stapt - haha,

Dan moet hij bekennen dat duizenden hebben gezegd géén last te

hebben.

Doe mee, klik op de link, en haal die site zo onderuit!

http://www.meldpuntmiddenenoosteuropeanen.nl/

Op zoek naar een fiets

Alle enthousiaste reacties op het blog wakkeren mijn goede zin wel aan. Dank daarvoor! Ik kreeg een aantal tips voor de betere toer of sportfiets. Bijvoorbeeld dat er ook sportfietsspeciaalzaken zijn, zoals De Rijwielspecialist in Bilthoven. En dat is nog maar een gewone fietsenwinkel. Je hebt ook echte fietsenbouwers, bijvoorbeeld http://www.sneltweewielers.nl/fietsen/toer/ Blijkt dat Koga niet de enige is die de fiets met de hand in elkaar zet. In Utrecht doen ze het ook.

En in Amsterdam zit een enthousiaste fietser, fietsenverkoper en schrijver (die ook weer de Snel-fietsen van hierboven verkoopt zag ik). Bij hem kun je ook op internet terecht voor tips en slimme fietsvragen. Er gaat een wereld voor mij open. http://www.vakantiefietser.nl/vakantiefietsen/aankooptips/

Vooral het hoofdstukje Ik ben al wat ouder, waar moet ik speciaal op letten? trok mijn aandacht.

Ik weet nu in elk geval al dat er geld over moet blijven voor waterdicht fietstassen en fietsonderbroeken. En dat het zadel beter wat harder kan zijn.

Mijn al jaren enthousiast fietsende broer laat mij weten:  het is onzin dat een fiets met dichte kettingkast minder onderhoud vergt. Als er dan iets met je aandrijvingsapparaat is (lees: ketting etc.) moet je namelijk eerst die kettingkast demonteren. Het grote voordeel van een open systeem is juist dat je altijd ziet wat er aan de hand is en vervolgens dat je er direct bij kunt áls er iets aan de hand is. Een goede sportfiets vraagt altijd onderhoud, maar je zult merken dat als je met plezier fietst, ook het onderhouden van de fiets zelf een plezier wordt. Als het goed is, ga je namelijk al snel van de machine houden! Ik ben benieuwd. Voorlopig lijkt het fietsen me leuker dan het onderhoud.

Het leuke van dit alles vind ik vooral dat er door zo'n blogje zoveel kennis en ervaring moeiteloos naar mij toekomt waar ik anders niet gauw over zou beschikken. Dus blijf reageren op mijn zoektocht en me bijsturen met tips en adviezen. Dat helpt vast bij het vinden van de juiste fiets en maakt het in elk geval een leuk en gezamenlijk avontuur. Nu heb ik inmiddels begrepen dat reageren in de blog niet voor iedereen mogelijk is (onbegrijpelijk vind ik dat, dat lijkt me een van de dingen die uiterst gebruiksvriendelijk en toegankelijk voor iedereen geregeld zou moeten zijn) en dat ook het volgen niet bij iedereen aan te klikken is. Wel kun je onder het blogje een abonnement nemen (maar dan moet je nog steeds zelf in een lijstje kijken of ik iets geschreven heb). Ik weet dat er ook iets te regelen valt met automatische mails als ik iets schrijf. Zodra ik daar meer over weet schrijf ik het op. Wordt vervolgd dus.

Fiets kopen (1)

Inmiddels is de sneeuw gesmolten en toen deze week de zon zo lekker scheen, voelde ik de belofte van de lente al in de lucht. Tijd om op pad te gaan voor mijn nieuwe fiets! Helaas schijnt deze zaterdag niet de zon, maar ik laat me niet van de wijs brengen. In de fietsenwinkel waar ik binnenloop wordt me al snel aangeboden om een rondje te maken op enkele fietsen. Zo probeer ik de Gazelle orange en de Gazelle orange lite om te voelen waarom je een lichtere fiets zou willen hebben. Dat wordt me snel duidelijk. Lichter is lekkerder. Op iedere fiets rijd ik een flink rondje door Bussum. Bij de derde fiets, een heuse Koga, volgens de fietsenmaker met de hand in elkaar gezet, begin ik de honger te voelen en ik besluit dat dit mijn laatste ritje is voor vandaag.

Onderweg kom ik Hester tegen en die vertelt me dat zo'n fiets met 8 versnellingen best lekker is in het Noorden van Nederland, maar dat je het er in Limburg al niet meer mee redt. Dat voel ik ook. Dit waren stuk voor stuk lekkere fietsen, maar (nog) niet sportief genoeg voor wat ik voor ogen heb. Ik vraag me af of het de jaren zijn, dat de jonge fietsenmaker mij niet echt een sportfiets adviseert, of dat ik er zo onervaren uitzie dat hij denkt dat ik maar voorzichtig moet beginnen. En ik had er natuurlijk best oren naar toen hij zei dat een fiets met een dichte kettingkast minder onderhoud vergt. Maar dat moet misschien geen doorslaggevend argument zijn. Dus mijn volgende tochtje gaat zeker op een fiets met een derailleur!

Overigens was ik zo moe na al dit fietsen, dat ik de rest van de middag geslapen heb.

De aanleiding

Op 28 januari, de dag waarop ik mijn 50ste verjaardag vier, krijg ik van al mijn vrienden, familie en collega's een prachtig fietsboek waarin ieder een persoonlijke bijdrage levert in de vorm van een favoriete fietstocht of een fietsverhaal. Gelardeerd met foto's en kaarten is het een prachtig inspirerend geheel geworden. En bovendien krijg ik er een flink bedrag bij om voor mezelf een fiets te kopen. Ik geniet enorm van het boek, en de digitale versie die ik er van Ans achteraan krijg met nog meer bijdragen van al mijn dierbaren. En ergens te midden van dit alles bedenk ik dat het leuk zou zijn om te schrijven over mijn fietsavonturen. Om degenen die mij ertoe in staat gesteld en geïnspireerd hebben te laten meegenieten van wat ik meemaak. En - bedenk ik dan stiekem daarbij – als ik erover ga schrijven, dan zal ik ook moeten fietsen, dus het stimuleert me ook. En wie weet wat er nog meer opkomt als ik eenmaal aan het schrijven ben. Dus begin ik mijn blog met het eerste avontuur; een passende fiets kopen.